De wagen van de vrijwillige brandweer wordt gebouwd in de kazerne
Op 11 februari bracht DeMooiSonenBreugelKrant samen met de optochtcommissie een bezoek aan de wagenbouwers die op verschillende locaties druk bezig waren met het creëren van prachtige carnavalswagens.
Traditiegetrouw werden de wagenbouwers getrakteerd op heerlijke uiensoep van hotel-restaurant La Sonnerie. Dit bezoek bood de optochtcommissie de kans om de voortgang te bekijken en liet eens te meer zien hoe betrokken en trots ze zijn op de wagenbouwers, die vele uren, geld en moeite investeren in hun creaties.
Tijdens het bezoek werd duidelijk dat de wagenbouwers op zeer diverse locaties aan het werk zijn. Sommigen bouwen zelfs in een koeienstal, waar de dieren nog aanwezig zijn. Een andere groep werkt met man en macht aan een indrukwekkende wagen die wel eens de eyecatcher van de optocht zou kunnen worden. Bij een derde groep is er nog veel werk te verzetten door beperkte ruimte om te bouwen. Desondanks blijven de bouwers optimistisch en gaan ze gewoon door.
De vrijwillige brandweer bouwt hun wagen in de kazerne, maar door strikte regelgeving vanuit de veiligheidsregio is er slechts beperkte tijd beschikbaar. Toch boeken ze goede voortgang met hulp van alle familieleden van de brandweer. Een bijzondere groep, bekend als de ‘ideale schoonzonen’, bouwt net buiten Son en Breugel in Sint-Oedenrode aan een speciale wagen. Wat begon als een groep vrijgezelle vrienden, is inmiddels uitgegroeid tot een grote groep wagenbouwers die op een of andere manier ook familie van elkaar zijn. De raad van elf is druk bezig met de restauratie van de prinsenwagen die elk jaar in de optocht meegaat. Ze hebben de vloer al vervangen en andere onderdelen worden gecontroleerd en indien nodig hersteld.
Het gebrek aan geschikte locaties maakt het voor veel carnavalsgroepen moeilijk om een wagen te bouwen. Desondanks is het sociale aspect van het bouwproces de belangrijkste drijfveer voor de wagenbouwers. Het schept een sterke band en een grote betrokkenheid binnen de groep. Ondanks de soms primitieve omstandigheden waarin ze werken, is het gevoel van saamhorigheid de reden waarom ze volharden: “Dat zou voelen alsof je elkaar in de steek laat,” aldus een van de bouwers.
Foto: Wil Feijen
