‘Het heeft mij heel veel moois gebracht’
Met een rommelpot langs de deuren
Als kind ging Gradje met carnaval langs de deuren met een rommelpot, een varkensblaas gespannen over een blik, waarmee hij muziek maakte. Het was destijds een carnavalsgewoonte: kinderen zongen liedjes en kregen iets lekkers in ruil voor hun optredens. “Dat ging er toen heel anders aan toe dan nu,” vertelt Gradje. Zijn liefde voor carnaval kreeg hij van zijn moeder, die dol was op gezelligheid en feest. In 1980 meldde hij zich als lid van de Krutjesrapers, wat niemand verbaasde.
Nog geen zittingsavonden
“In mijn beginjaren waren er nog geen zittingsavonden,” vertelt hij, “maar dat veranderde snel.” Martien van de Hurk en Bert van Boxtel sloten, na een paar glaasjes cognac, een weddenschap af. Een van hen beweerde dat hij de schouwburg in Eindhoven kon vullen met publiek uit Son en Breugel, voor een bonte avond met lokaal talent. Het bleef niet bij een idee; de schouwburg werd afgehuurd en twee weken voor de voorstelling was de zaal uitverkocht. De weddenschap werd gewonnen en de basis voor de zittingsavonden was gelegd. Twee jaar later, in 1981, vond de eerste officiële zittingsavond plaats.
Gradje in de ton
De belangstelling voor de zittingsavonden groeide snel. Binnen drie jaar werden er twee weekenden georganiseerd om aan de vraag naar kaarten te voldoen. Gradje raakte steeds meer betrokken. Hij regisseerde zelfs één van de edities, al bleek dat lastig te combineren met zijn werk. Het optreden in de ton trok echter ook zijn aandacht. Hij deed dit uiteindelijk 28 jaar lang met veel succes, waarbij hij de plaatselijke politiek op de hak nam, altijd in het Sonse dialect. Om goed voorbereid te zijn, bezocht hij vaak raadsvergaderingen. “Wat ik daar hoorde, leek soms wel geschreven voor een buut,” lacht hij. Maar naarmate de interesse van jongeren voor de dorpspolitiek afnam, besloot hij zo’n tien jaar geleden te stoppen.
Olympisch Team
Dankzij carnaval heeft Gradje veel blijvende vriendschappen opgebouwd. “De Krutjesrapers zijn nog steeds de aanjagers van gemeenschapszin in ons dorp,” zegt hij. In 1986 was hij Prins Carnaval van Son en Breugel, waarna hij werd opgenomen in de groep van oud-prinsen. Deze hechte club houdt regelmatig contact en heeft veel plezier met elkaar, onder andere tijdens zittingsavonden. Dit jaar werd een oud idee van Gradje, het Krutjesgats Ölympisch Team (KÖT), na 20 jaar eindelijk uitgevoerd op het podium. Hoewel fysieke problemen hem bijna weerhielden van deelname, herstelde hij op tijd om mee te doen. Met een beetje hulp beklom hij het podium en vierde hij, zoals hij dat al 46 jaar doet: carnaval.
Laat Gradje maar schuiven, want een feestje bouwen kan hij als geen ander!
