Previous Page  12 / 60 Next Page
Information
Show Menu
Previous Page 12 / 60 Next Page
Page Background

12

In 2012 deden zij voor het eerst mee met

de optocht, toen met de straat als grote

loopgroep. Vooral de eerste avonden waarin

het thema en de act verzonnen moest

worden waren erg gezellig en stonden bol

van meligheid. Uiteindelijk bleek het redelijk

moeilijk om iets werkbaars te verzinnen

op het thema van dat jaar, daarom werd er

ingehaakt op de achternaam van de prins.

Daarna werden bananenkostuums door

leden van de groep vermaakt tot augur-

ken, zelf carnavalssteken gemaakt, een act

verzonnen en kon de hele groep los. Wat op

viel was dat verschillende deelnemers aan

de optocht direct bij de start ” aanstonden”.

De eerste honderd meter waren voor beide

even wennen, maar door de enthousiaste

reacties van het publiek werd de juiste stand

al snel gevonden. Het was zelfs zo dat toe-

schouwers welke niet meteen meegingen in

de act, het extra uitdagend maakte om toch

een reactie bij hen los te krijgen. Het eerste

jaar werd beloond met een tweede plaats.

Het daaropvolgende jaar gaf een deel van

de groep aan dat zij het een leuke ervaring

gevonden hadden maar niet meer mee

wilden lopen, anderen wilden weer in hun

eigen setting meedoen. Margot en Monique

waren echter aangestoken en wilden toch

graag meelopen. Op de allerlaatste dag

waarop ingeschreven kon worden werd dit

dan ook gedaan. Dat jaar werd er als duo

meegedaan. Aangezien zij uitgenodigd waren

als daggast op de boerenbruiloft werd dat

het thema. Snel werd er een roddelblaad-

je in elkaar gezet. Dat jaar was er weer

veel gezelligheid langs de route en kon er

voordat deze klaar was de nieuwe brug over

de Dommel overgestoken worden, wat wil je

nog meer?

Direct na binnenkomst werd afgesproken om

het volgende carnaval weer als duo mee te

lopen en niet meer tot het laatste moment

te wachten, wat ook gebeurde. In 2014 werd

inderdaad meegedaan als duo. Omdat er

meer tijd was om een thema te bedenken

en welke outfit hierbij moest komen zou

je zeggen dat er meer ontspannen naar de

optocht toegeleefd kon worden. Niets was

echter minder waar. Doordat er meer tijd

was, werd er meer tijd besteed aan het

verder verbeteren van de outfit en werd de

act zelfs regelmatig geoefend. De dag van de

optocht brak aan en alles liep haast vanzelf.

Hoewel ( het is een cliché) meedoen echt

belangrijker is dan winnen, werden zij om-

geroepen om op het podium te komen voor

de prijsuitreiking bij de duo’s. Het gevoel

wat je dan krijgt is niet te beschrijven! Wat

het extra leuk maakte is dat de tweede prijs

gewonnen werd.

Inmiddels was er sprake van een optochtver-

slaving en werd bijna automatisch besloten

om aan de optocht van afgelopen jaar

natuurlijk ook mee te doen. Dit jaar werd op

het thema van de prins ingehaakt door met

kleur te werken. Voor de act waren een paar

stoeltjes nodig, alleen dat lopen, hoe kon

dit toch het beste gedaan worden. Er werden

een aantal manieren bedacht en uitgepro-

beerd. Alles was op tijd klaar en leek haast

vanzelf te gaan. Echter bij de start van de

optocht bleek een van de stoeltjes kapot te

zijn. Snel werd door een vriend het stoeltje

gerepareerd en kon er met een gerust hart

worden gestart. Deze vriend maakt inmiddels

steevast onderdeel uit van de carnavalstradi-

tie van Margot en Monique. Ieder jaar wordt

hier omgekleed, ingedronken, slap gezeverd

en worden de zenuwen bedwongen. Zoals

alle voorgaande jaren was er weer een

enthousiast publiek waardoor de optocht

weer voorbij vloog. Op het laatst bleek het

gekozen thema bijna figuurlijk op te gaan,

er was sprake van een moeilijke stoelgang.

Het bleek geen gemakkelijke opgave om de

route van de optocht steltlopend op een

paar stoeltjes af te leggen. Maar… dit jaar

werd het afzien beloond met de eerste prijs

bij de duo’s!

En komende optocht? Zijn zij er dan weer

bij? Wil je het graag weten, kom dan op

zondag 7 februari zelf kijken, zeker weten

dat de optocht weer een groot succes wordt!

Aan alle deelnemers zal het zeker niet

liggen.

Duo M&M:

De magie van de optocht

De

nieuwe

adjudant

Ad Megens heeft na twee jaar adjudantschap

het koffertje doorgegeven. Wij danken Ad

voor zijn jarenlange zeer enthousiaste in-

zet voor de vereniging. Ad is begonnen als

raadslid en vervolgens is hij opper geworden

van de raad van elf. Twee jaar geleden is hij

benoemd tot adjudant. Zijn eerste prins was

Arjen Brand. Een fantastisch jaar hebben zij

meegemaakt. En nu, een paar jaar later is

deze oud- prins, de nieuwe adjudant.

Wij vroegen adjudant Arjen waarom hij de meest geschikte kandidaat-adju-

dant was en hoe hij daar zelf naar kijkt: ‘’Omdat ik als oud prins weet hoe

het programma er uitziet en ik dit zo ook heb meegemaakt, denk ik dat ik

er op de juiste momenten voor de prins kan zijn. Door mijn ervaring kan ik

hem prima adviseren en hem op een goede manier door het hele program-

ma begeleiden en hem optimaal laten genieten van deze bijzondere tijd.’’

Veel gaat Arjen niet direct veranderen. Veel belangrijker vindt hij dat hij er

samen met de prins én zijn gevolg een mooi feest van wil maken, de hele

carnavalsperiode. ‘’Voorop staat dat er plezier gemaakt wordt en dat wij

dat uitstralen.’’

Arjen heeft een druk bestaan. Een gezin, eigen zaak en hij is bevelvoer-

der bij de brandweer. De functie van adjudant zal veel tijd in beslag

nemen. “Kan je het goed combineren en hoe moet het nou als er

brand is? ‘’

“Het adjudantschap is een drukke job, maar wel één periode in

het jaar. Mijn oudste dochter Kate danst bij cv de Dommelsop-

pers, ze is op veel plaatsen waar wij dan ook zijn, dus ik ga

haar dan veel zien. Toen ik prins was hebben wij onze kinde-

ren ook een nacht in la Sonnerie laten slapen. Dat vonden

ze geweldig. Wij proberen de kinderen zoveel mogelijk te

betrekken in het geheel. Ook hebben wij goede afspra-

ken gemaakt met de brandweer. Iedere brandweerman

heeft bepaalde oproepdiensten, de colaploeg genaamd,

zo ook ik. Mocht ik tijdens carnaval nodig zijn bij de

brandweer, dan zal ik paraat staan. Vanuit de tent ga

ik dan snel naar de kazerne. Mijn taak als adjudant

wordt dan even overgenomen door een bestuurs- of

raadslid.’’

Zeer vereerd was Arjen toen ze hem vroegen

voor de functie van adjudant. ‘’Het

kwam voor mij behoorlijk on-

verwacht dat het bestuur mij

hiervoor heeft gevraagd. Ik vind

het een hele eer deze functie

te mogen gaan vervullen. Ad

heeft aan deze functie een zeer

goede invulling gegeven en

ik hoop dat ik hieraan een

vervolg kan geven.’’

Wij wensen

Arjen Brand vele

mooie jaren

als adjudant

van de

prinsen van

Krutjesgat!

MH